dinsdag 22 juli 2014

Plantje

Op Facebook las ik dat iemand een bloempot met aarde gevuld had, en daar zaad en onkruidzaad in gezaaid had. Laagje aarde erover en het groeide erg snel uit tot plantjes. 
Dit werd 1x per maand in de volière gezet, de vogels waren er dol op!

Ik heb toen nagevraagd welk zaad hij gebruikte, en dit was gewoon vogelzaad. Hmm dacht ik, zou dat echt zo snel uitgroeien tot een volle bloempot met plantjes?
We hebben snel een potje gepakt, gevuld met aarde en hier wat kanariezaad in gestrooid wat over was na de schoonmaak van de kooien. Weer een laagje aarde eroverheen, en een drupje water erbij.

En ja hoor! Opeens kwamen er sprietjes tevoorschijn!
Deze foto is van 14 juli. 2 Dagen later was het al een stuk groter gegroeid!
16 juli

17 juli: ook na 1 dag was het verschil duidelijk zichtbaar
Vandaag, 22 juli.
De vogeltjes hebben er vandaag lekker van kunnen knabbelen. Ieder hebben ze een halve spriet gekregen om te kijken hoe ze het vonden. Ik heb er niets meer van terug gevonden. Dit houden we er dus in als extraatje voor de vogeltjes. Zij zijn er blij mee, dat maakt mij ook een blij mens!

zondag 13 juli 2014

De vijand

Eksters... 
We kennen allemaal de verhalen van leeggeroofde nesten en verdwenen of verminkte kanaries. Meestal komt men er dan later achter dat er een ekster is langs geweest. 

Laatst las ik een verhaal op internet van iemand die een nest in een buitenvolière had zitten. Dit nest was leegeroofd, de pop was nog oké maar de man lag dood op de bodem. Later bleek dat de man had gevochten voor zijn nest en voor zijn pop, maar had helaas niet gewonnen van de ekster.

Ik heb geen volière buiten, maar als het mooi weer is mogen mijn vogeltjes wel even buiten staan. Dit vinden ze helemaal geweldig! Een klein stukje in de zon zodat ze lekker kunnen zonnen, de rest schaduw zodat ze het niet te warm krijgen. 

Wat ook erg leuk om te zien is, als er een vogel overvliegt en iedereen in 1 keer muisstil blijft zitten en pas beweegt als het zeker weten 10 minuten rustig is. Knap hoor, dat instinct.

Afgelopen week was het weer zo'n mooie dag, dus hup! Alle kooien naar buiten. 

Ik was binnen even bezig en opeens hoor ik een hoop gerinkel. Ik kijk op, en ja hoor! Zit er zo'n mooie grote ekster bovenop de voliere die ik naar buiten gerold had. Waaaaaah! 
Ik ben meteen met een hoop herrie naar buiten gestormd, hij vloog meteen weg.
Pfieeeuww... Was net op tijd! Alle vogeltjes zaten zo laag mogelijk in de kooi, angstig naar boven te kijken. Toen ik erbij was, gingen ze weer rustig verder waar ze mee bezig waren. 

Ik ben ze niet meer uit het oog verloren, dit was een wijze les. 
Mijn vogels staan niet meer alleen buiten!